Złote indeksy w roku Jubileuszu 100-lecia AGH dla pionu Górniczego
Z historii uroczystości ponownej immatrykulacji po 50 latach
Zdjęcia z uroczystości:
Złote Indeksy – 26 kwietnia 2019
W tradycji akademickiej między innymi Uniwersytetu Jagiellońskiego celebrowano uroczystość „Odnowienia doktoratu” po 50 latach. Uroczystego odnowienia doktoratu może dostąpić doktor uniwersytetu, który wyróżnił się w pracy dla uniwersytetu lub społeczeństwa. Idąc tropem tego wielkiego wyróżnienia w 1969 roku dla uczczenia jubileuszu 50-lecia AGH, z inicjatywy Stowarzyszenia Wychowanków AGH postanowiono uhonorować specjalnym wyróżnieniem pierwszych studentów Akademii Górniczej, którzy otrzymali swoje indeksy w 1919 roku. Wtedy to podczas głównej uroczystości Jubileuszu 50-lecia AGH w dniu 21 maja 1969 roku w hali sportowej TS Wisła w obecności przedstawicieli najwyższych władz państwowych, od była się po raz pierwszy, ponowna immatrykulacja studentów Wydziału Górniczego jedynego funkcjonującego od początku uczelni. Spośród 80 studentów przyjętych na pierwszy rok w 1919 roku, na uroczystości stawiło się 31 absolwentów. Byli to: Tadeusz Albrycht, Stanisław Bezdek, Kazimierz Bogdanowicz, Józef Chyliński, Karol Czechowicz, Czesław Czerski, Witold Gąsiorowski, Józef Kołt, Kazimierz Kozik, Bolesław Krupiński (DHC AGH), Włodzimierz Michalewski, Kazimierz Mischke, Franciszek Polończyk, Kazimierz Radźwicki, Tadeusz Rumanstorfer (DHC AGH), Franciszek Sikora, Franciszek Skalski, Andrzej Smolarski, Kazimierz Smulikowski, Włodzimierz Stojowski, Alojzy Stopa, Jan Szafer, Józef Szymaszek, Albin Tatara, Gustaw Titz, Mieczysław Tyszko, Kazimierz Wójcicki, Juliusz Zając, Mieczysław Zapalski, Józef Zieliński, Józef Żaba.
Uroczystość ponownej immatrykulacji po 50 latach
pierwszych studentów Akademii Górniczej (21 maja 1969 roku)
fot. arch. J. Kajtoch
Od tego czasu postanowiono uroczystość tę kontynuować w kolejnych latach z przerwą w latach 1989-1994, ponieważ brakuje pięciu roczników z czasów wojny, w których nie było naboru na pierwszy rok.
Do 1994 roku uroczystość ponownej immatrykulacji odbywała się razem z uroczystą inauguracją kolejnego roku akademickiego. Nielicznych absolwentów okresu międzywojennego grupowano po kilka roczników. Z powodu szybko zwiększającej się liczby uczestników uroczystości, od 1994 roku postanowiono organizować specjalne uroczyste posiedzenia senatu na których dokonywano aktu ponownej immatrykulacji.
Pojawiały nowe wydziały, które osiągnęły wiek 50 lat. W 2001 roku wydziały: Odlewnictwa oraz Geologiczno-Poszukiwawczy, w 2002 roku wydziały: Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa oraz Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa oraz najmłodszy w tym gronie Wydział Wiertniczo-Naftowy – w 2017 roku.
Zatem w roku 100-lecia istnienia AGH, swoich 50-letnich absolwentów ma już 10 wydziałów. W tym też roku odbywa się ponowna immatrykulacja po raz 46. Od 2017 roku uroczystość nazywana jest „Złotym indeksem”, a sam dokument o tej samej nazwie otrzymał nową graficzną formę i okładkę w kolorze statutowym poszczególnych wydziałów ze złotym godłem uczelni i napisem „Złoty indeks”.
Uroczystość ta posiada oryginalną oprawę akademicką. Odbywa się zawsze w auli AGH, co już wprowadza bardzo uroczysty nastrój. Przewodniczy jej zawsze rektor, a uczestniczą w niej dziekani wydziałów, których absolwenci są ponownie immatrykulowani. Są też obecni przedstawiciele Zarządu Głównego Stowarzyszenia Wychowanków AGH z przewodniczącym na czele. Tylko w ostatnich 4 latach „Złote indeksy” otrzymało łącznie 1811 absolwentów z czego w 2015 roku – 426 osób, w 2016 roku – 413 osób, w 2017 roku –558 osób i w 2018 roku – 414 absolwentów.
Z licznych wypowiedzi i przekazanych opinii wynika, że absolwenci AGH cenią sobie bardzo to wydarzenie i przeżywają je w wielkich emocjach i z ogromnym wzruszeniem. Kiedy w auli zabrzmi pieśń „Gaude Mater Polonia”, a potem na ramieniu każdego immatrykulowanego spocznie srebrne berło rektorskie z uroczystą formułką: „Przyjmuję Cię do grona studentów Akademii Górniczo-Hutniczej” wypowiadanej przez rektora do każdej osoby – na wielu policzkach pojawiają się łzy wzruszenia, a bicie serca Seniorów słychać niemal w całej auli.
Jeśli do tego dodać emocje ze spotkania z koleżankami i kolegami z ławy szkolnej – niekiedy po 45 latach – to zgodnym chórem wszyscy powiedzą „Dla takiej chwili warto żyć”.
46. Ponowna immatrykulacja po 50 latach dla Absolwentów Pionu Górniczego (grupa GEO)
1. Sacrum
Jak każda z uroczystości ponownej immatrykulacji – zgodnie z tradycją spotkanie rozpoczęto od sacrum – wspólnej modlitwy w Kolegiacie św. Anny.
Witając licznie przybyłych uczestników uroczystości ks. Prof. Tadeusz Panuś – Proboszcz Kolegiaty św. Anny powiedział w homilii: (…) „Spotkanie po latach to czas powrotu do własnej młodości, to czas powrotu do ideałów młodości, a młodość to czas idealizmu, kiedy jeszcze życie nie wyrwało nam piór, nie podcięło nam skrzydeł, kiedy jeszcze wierzymy, że wiele możemy zrealizować”. I dalej (…) „To, że w waszej uroczystości na początku jest moment sacrum – to taka piękna okazja by głębiej popatrzeć na siebie”. Nawiązując natomiast do często wykorzystywanego na takie okazje okolicznościowego czytania z księgi Koheleta „Wszystko ma swój czas” powiedział: (…) „Szczególnie zwróćcie proszę uwagę na słowa: »Ciesz się szczęściem przy całym swym trudzie – bo wszystko ma swój czas, bo wszystko to dar Boży«”.
Zebrani – również tradycyjnie – przedstawili swoją modlitwę wiernych, w której przebijał się motyw jubileuszu 100-lecia uczelni, wdzięczność za uzyskane wykształcenie oraz pamięć i modlitwa za zmarłych.
2. Recepcja
Uczestników jubileuszu uczelnia przywitała jubileuszową scenerią. W holu pawilonu A-0 na parterze znajduje się obecnie wystawa jubileuszowa ukazująca skomplikowany i rozciągnięty w czasie proces starań o polską uczelnię górniczą oraz organizację pierwszej polskiej uczelni technicznej – naszej Akademii Górniczej. Wystawa zatytułowana słowami rzymskiego poety Propercjusza (około 15 p.n.e) „W rzeczach wielkich wystarczy chcieć”. Taką bowiem dewizą kierowali się w swym działaniu organizatorzy polskiej Akademii Górniczej.
Powitania – jak co roku. Geodeci, Geolodzy spotykają się regularnie, więc z rozpoznawaniem się nie było większego problemu, ale górnicy i nieliczna grupa wiertników – już wymagała zerknięcia na identyfikatory.
3. Immatrykulacja i wielkie wzruszenie
Sama uroczystość rozpoczęła się dokładnie wraz z hejnałem z Wieży Mariackiej o godzinie 12:00. Obok prof. Tadeusza Słomki – Rektora AGH, obecny był także prof. Mirosław Karbowniczek – Prorektor ds. Ogólnych. Stawili się także dziekani: prof. Marek Cała Wydział Górnictwa i Geoinżynierii, prof. Jacek Matyszkiewicz – Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska oraz prof. Stanisław Gruszczyńsk – Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. Profesora Rafała Wiśniowskiego – dziekana Wydziału Wiertnictwa Nafty i Gazu reprezentowała prodziekan prof. Barbara Uliasz-Misiak. Był obecny także prof. Wojciech Suwała – dziekan Wydziału Energetyki i Paliw – jako jeden z ponownie immatrykulowanych.
Stowarzyszenie Wychowanków reprezentował prof. Piotr Czaja – Przewodniczący Zarządu Głównego wraz z dr Helena Piterą oraz przedstawicielami wydziałów: dr. hab. Mirosławem Mikrutem, prof. AGH oraz dr. hab. inż. Kajetanem D’Obyrnem, prof. AGH. Nad organizacją całości czuwały niezastąpione i perfekcyjne organizatorki panie mgr Teresa Nosal oraz mgr inż. Ewa Cichy. Ceremonię wspierały także w roli hostessy dwie piękne krakowianki z Zespołu Pieśni i Tańca AGH „Krakus”.
W wystąpieniu swoim rektor przypomniał zgromadzonym jak wyglądała uczelnia przed 50 laty, kto stał na jej czele, kto zarządzał poszczególnymi wydziałami. Pan rektor zaprezentował również w wielkim skrócie barwny obraz dzisiejszej uczelni, zwracając uwagę na jej miejsce na edukacyjnej mapie Polski, Europy i Świata.
Profesor Piotr Czaja witając zebranych jubilatów w sposób szczególny przywitał pary małżeńskie zawiązane w czasie studiów. W tej odsłonie Złotego Indeksu takich par było aż: 12:
Górnicy (4 pary): Helena i Stanisław Suchoccy, Maria i Henryk Mucha, Bernadeta i Marian Środoniowie, Zdzisława i Franciszek Wala.
Geolodzy (3 pary): Elżbieta i Antoni Jezierscy, Wanda i Marek Michalikowie, Anna i Marian Wagnerowie.
Geodeci (5 par): Urszula i Adam Fleszarowie, Marta i Tadeusz Lipscy, Ewa i Aleksander Brodowiczowie, Marian i Urszula Brożynowie, Anna i Antoni Jarzyńscy.
Przewodniczący nawiązał także do pierwszej immatrykulacji po 50 latach która miała miejsce w 1969 roku. Przypomniał także najważniejsze fakty historyczne i daty z ostatniego półwiecza zwracając uwagę na bogactwo różnorodnych wydarzeń, które zmieniły całkowicie polską rzeczywistość, przynosząc upragnioną wolność i swobodę działania. Życząc dostojnym jubilatom pięknej i długiej jesieni życia przywołał na zakończenie fragment z Dialogu Konfucjusza (551 r. p.n.e – 479 r. p.n.e)
„Mistrz rzekł:
Gdy miałem lat piętnaście, skupiłem swe wysiłki na nauce.
Gdy osiągnąłem lat trzydzieści, ustaliły się me zasady.
Zaś w wieku lat czterdziestu nie znałem już wahań.
W wieku lat pięćdziesięciu pojąłem wolę Niebios.
Gdy osiągnąłem wiek lat sześćdziesięciu, rozumiałem wszystko, co kryło się za tym, co mi mówiono.
Dopiero gdy dożyłem lat siedemdziesięciu, mogłem iść za pragnieniami mego serca nie przekraczając przy tym żadnej z reguł”.
Przewodniczący zakończył swe przemówienie apelem:
„Panie i Panowie Jubilaci! Słowa te wypowiedziane dziś głośno: »Życie zaczyna się po siedemdziesiątce« weźcie sobie głęboko do serca!”
Ceremonię ślubowania absolwenta poprowadził prof. M. Karbowniczek. Po ślubowaniu jak zwykle nastąpiła kulminacja czyli pasowanie na studenta i wręczenie Złotych Indeksów według sprawdzonej formuły organizacyjnej. W tej uroczystości ponownej immatrykulacji dostąpiło: 73 górników, 61 geologów, 62 geodetów i 19 wiertników. Łącznie z 2 osobami nieobecnymi na uroczystości immatrykulowanych zostało 217 osób.
Po zakończeniu ceremonii immatrykulacji sala odśpiewała sobie nawzajem na stojąco tradycyjne „Sto lat”. Magnificencja stwierdził, że poziom artystyczny wykonanej pieśni dorównał jakością randze samego jubileuszu uczelni. Po prostu był bardzo wysoki.
W imieniu ponownie immatrykulowanych przemówili:
1. Wanda Wilczyńska-Michalik – w imieniu geologów.
2. Adam Boroń – w imieniu geodetów.
3. Andrzej Wenda – w imieniu górników.
Wszyscy mówcy wyrażali wielkie zadowolenie z faktu organizowania tak pięknej i wzruszającej uroczystości. Przekazali też władzom uczelni słowa podziękowań za edukację przed 50 laty i za wszelkie formy współpracy w ostatnim półwieczu. Złożyli też najlepsze życzenia radosnego świętowania Jubileuszu 100-lecia uczelni jak również wszelkiej pomyślności na dalsze lata i wspaniałych sukcesów dla całej uczelni.
Do podziękowań delegacja górników dołączyła piękne wiązanki kwiatów dla rektora, dziekana wydziału i przewodniczącego SW.
Na zakończenie ceremonii zebrani odśpiewali – równie pięknie – starą akademicką pieśń „Gaudeamus Igitur”.
4. Pamiątkowe zdjęcia
Również do tradycji Złotego Indeksu należy wykonanie wspólnych zdjęć w legendarnym holu pawilonu A-0. W czasie tej uroczystości należało się zmierzyć z dwoma utrudnieniami, to jest z jednej strony z bardzo dużą liczbą uczestników – łącznie z władzami 225 osób i z obecnością jubileuszowej wystawy, która zajmuje znaczącą cześć holu pawilonu A-0. Finał tej operacji widzimy na wspólnej fotografii wszystkich uczestników. Wygląda imponująco!
W tej sytuacji kiedy udało się dobrze sfotografować 225 osób to zdjęcia wydziałowe nie stanowiły już żadnego problemu i też będą wspaniała pamiątką.
Pewnym novum w wykonywaniu zdjęć były zdjęcia poszczególnych grup rocznika z Wydziału Geodezji Górniczej. Fakt ten jest dowodem perfekcyjnej organizacji oraz bardzo wysokiej frekwencji. W uroczystej ponownej immatrykulacji uczestniczyło 70 proc. absolwentów tego wydziału. To wynik imponujący, szczególnie jeśli zważymy, że niestety część absolwentów odeszła za wcześnie już „na drugi brzeg”.
5. Obiad jubilatów
O godzinie 15:00 w głównej sali Fundacji Zespołu Pieśni i Tańca „Krakus”, spotkali się wszyscy uczestnicy, na wspólnym obiedzie jubilatów. Był toast szampanem, było jeszcze raz gromkie „sto lat” i było wiele przemówień dziekanów przekazujących informacje o dzisiejszej kondycji poszczególnych wydziałów.
Komitet organizacyjny jubileuszu na Wydziale Geodezji Górniczej wydał z okazji ponownej immatrykulacji monumentalne dzieło zatytułowane Kronika jednego rocznika, których pierwsze egzemplarze jubilaci przekazali swojemu dziekanowi oraz przewodniczącemu stowarzyszenia. Dzieło na pierwszy rzut oka jest wspaniałe i bardzo pięknie wydane.
Przemówili też uczestnicy spotkania wracając do ciekawych wspomnień, wśród których znaczącą pozycją były wyprawy geodetów do Bari we Włoszech, jak również wyprawa do Maroka i innych ciekawych zakątków świata.
Po obiedzie poszczególne roczniki rozjechały się w różne strony. Geodeci oznajmili w tajemnicy, że jadą świętować do Niedzicy i pozostaną tam ze sobą całe 3 dni. I tak powinni postąpić wszyscy jubilaci, bowiem czas tak szybko ucieka, a tego który przeminął już żadnym sposobem odzyskać nie możemy.
W imieniu Stowarzyszenia Wychowanków dziękuję serdecznie wszystkim uczestnikom jubileuszu. Zapraszam wszystkich, którzy jeszcze nie są członkami SW AGH do wstąpienia do tej szlachetnej organizacji absolwenckiej – pierwszej i najstarszej w Polsce. Wystarczy wejść na naszą stronę internetową: galaxy.agh.edu.pl/~swagh/ i kliknąć na przycisk Zapisz się do SW AGH
Reszta już pójdzie jak z płatka!
Zapraszamy!
Profesor Piotr Czaja – Przewodniczący SW AGH