Kazimierz Przerwa -Tetmajer napisał:
Pamięć — to cmentarz: uczucia przeżyte
Człowiek w niej składa na wieczny spoczynek,
Na grobach sieje kwiat niezapominek,
Z napisem rytym kładzie na nich płytę
I krzyże wznosi wyciosane z drzewa,
Albo je w brązie lub złocie odlewa……
i dalej
Na grobie pięknej, niegdyś żywej chwili,
Ze złożonymi na piersiach rękoma,
Długo myśl, stojąc cicha, nieruchoma,
W smutnej zadumie skroń ku ziemi chyli,
I przez łzy patrzy na krzyż szczerozłoty,
Pełna dozgonnej, bezbrzeżnej tęsknoty…
We wstępie do drugiego zeszytu NON OMNIS MORIAR (2019) –poświęconego sylwetkom i miejscom wiecznego spoczynku naszych Profesorów, JM rektor Tadeusz Słomka napisał:
„(… ) W naszej tradycji listopad jest okresem, kiedy w sposób szczególny oddajemy cześć i świadectwo pamięci zmarłym. Czynimy to przede wszystkim w naszych rodzinach, ale stajemy także nad mogiłami tych, którzy swe życie związali z naszą uczelnią, którzy przed nami kreowali jej wizerunek i dbali o jej rozwój”.
Właśnie nadchodzi ten dzień, kiedy w sposób szczególny chcemy wspomnieć zmarłych, tak naszych bliskich, jak też tych – jak pisał pan rektor Tadeusz Słomka – którzy tworzyli i przez lata rozwijali naszą uczelnię. Na samym Cmentarzu Rakowickim, najstarszej krakowskiej nekropolii, spoczywa około 500 profesorów AGH. Podobnie jest na innych cmentarzach Krakowa i cmentarzach licznych podkrakowskich parafii jak choćby cmentarz w Rząsce gdzie w roku 2011 spoczął rektor prof. Henryk Filcek. W roku 2020 pożegnaliśmy również dwukrotnego rektora prof. Romana Neya – pochowany został na cmentarzu Rakowickim.
Bieżący rok jest całkowicie odmienny od lat poprzednich. Pandemia Covid 19 zmieniła wszystko. Praktycznie na wiosnę nie było świąt Wielkanocnych, letnie wakacje odbyły się całkowicie nietypowo, a jesień niesie nowe niepokojące zjawiska. Bliscy odchodzą – bo takie jest prawo życia, ale odchodzenie w czasie pandemii naznaczone jest innym bólem – bólem odchodzenia w samotności. Szpitale nie dopuszczają do umierających nawet najbliższych, zatem wiele rozstań odbywa się bez tak potrzebnych w tym momencie słów: przepraszamy, dziękujemy, wybaczamy.
Jak apelują władze państwowe, władze sanitarne, lekarze oraz władze AGH – w tym roku święto zmarłych musi być inne niż zwykle. Jak każdego roku nawoływaliśmy do licznego odwiedzania grobów naszych zmarłych profesorów, tak w tym roku zalecamy pozostanie w domach, a rekompensatą dla pamięci o zmarłych niech będzie domowa modlitwa, czy inna forma ich wspomnienia.
Pomogą w tym państwu wydane przez Stowarzyszenia Wychowanków broszury z serii NON OMNIS MORIAR dostępne w wersji elektronicznej na naszej stronie internetowej pod adresem Stowarzyszenie Wychowanków AGH w zakładce INICJATYWY > PUBLIKACJE.
Życząc wszystkim Wychowankom dużo zdrowia wróćmy do początku tej wiadomości i słów:
( ) Pamięć — to cmentarz: uczucia przeżyte……
Zachowajmy w pamięci tych, którzy nas poprzedzili w odwiecznej pokoleń pielgrzymce!
Niech odpoczywają w Pokoju !
Piotr Czaja
Przewodniczący SW AGH
