W dniu 18.03.2024 r. w przeddzień święta patronalnego miasta Krakowa św. Józefa w Sali Posiedzeń Rady Miasta Krakowa w Urzędzie Miasta Krakowa, Prezydent Krakowa prof. Jacek Majchrowski wręczył grupie osób odznaki „Honoris Gratia” – za zasługi dla Miasta Krakowa.
Odznaki otrzymali dwaj profesorowie AGH: prof. Piotr Czaja – prezes Stowarzyszenia Wychowanków AGH oraz prof. Zbigniew Kasztelewicz były kierownik Katedry Górnictwa Odkrywkowego na byłym Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii.
Odznakę tę otrzymał także prof. Piotr Laidler – prezes Stowarzyszenia Absolwentów UJ. Profesorowi Laidlerowi serdecznie gratulujemy i życzymy dalszej owocnej współpracy pomiędzy naszymi Stowarzyszeniami.
W imieniu wszystkich odznaczonych w tym dniu wystąpił prof. Piotr Czaja, który wskazał na emocjonalne więzi z Krakowem jakie rodzą się u osób, które do Krakowa przybyły z różnych zakątków Polski, tu zdobyły wykształcenie i całe swe życie związały z tym miastem pracując na Jego rzecz. Prof. P. Czaja podkreślił także udział Krakowa w organizacji edukacji górniczej sięgającej wieku XIX, a zakończonej powołaniem do życia w 1919 roku Akademii Górniczej, której absolwenci w znaczący sposób przyczynili się do odbudowy zniszczonej zaborami i dwoma wojnami światowymi gospodarki kraju.
W uroczystości wzięła udział kapela Zespołu Pieśni i Tańca AGH „Krakus”, która uświetniła spotkanie krótkim koncertem prezentując muzykę regionu krakowskiego.
Na zakończenie Odznaczonym wykonano pamiątkowa fotografię.
Wszystkim wyróżnionym Serdecznie gratulujemy!
Stowarzyszenie Wychowanków AGH
Treść wystąpienia prof. Piotra Czai:
„Szanowny Panie Prezydencie,
Szanowna Pani Posłanko,
Magnificencje, Ekscelencje, Państwo Profesorowie,
Wysoka Rado Królewsko-Stołecznego i Akademickiego miasta Krakowa
Panie i Panowie
Przypadł mi wielki zaszczyt wystąpienia w imieniu dzisiaj uhonorowanych tą jakże wartościową i cenną odznaką naszego miasta. Każde odznaczenie cieszy i wprawia w dumę, ale odznaczenie Miasta Krakowa – to wyróżnienie wyjątkowe i szczególne, chyba najbliższe sercu każdego z nas.
Bo któż z rodu Polaków od dziecka nie marzył Krakowie prastary, aby tu przybyć, zakosztować Twojej zaczarowanej atmosfery i poczuć tchnienie historii. W ilu wspaniałych dziełach mistrzowie słowa opiewali Twoje piękno. W ilu wielkich dziełach muzycznych sławiono Twoją magię, legendę i potęgę. Byłeś siedzibą królów Polski, przez wieki byłeś stolicą kraju nad Wisłą.
I to wspaniałe miasto wyróżnia dzisiaj tak hojnie liczne grono swoich mieszkańców. To dla nas wszystkich wielki zaszczyt. Wielu z nas to rodowici Krakowianie, którzy miłość do Ciebie wyssali z mlekiem matki, ale też wielu z nas to przybysze z różnych zakątków naszego kraju, których Kraków przygarnął w wieku kilkunastu lat, dał wykształcenie i zafascynował tak, że zakochani bez reszty chcieliśmy Ci dać z siebie wszystko.
Ten postępowy i mądry Kraków – przed prawie 7 wiekami dzięki mądrości Ojców naszych – powołał do życia – Akademię Krakowską – dzisiaj przesławny Uniwersytet Jagielloński. Ten Kraków wydał w swej długiej historii wielu wspaniałych ludzi sztuki, malarzy, poetów, aktorów, lekarzy, duchownych i mistrzów wielu innych profesji, wydał też jednego z największych Polaków – św. Jana Pawła II.
Kraków od zarania dziejów był miastem przyjaznym dla wszystkich profesji potrzebnych do rozwoju Kraju. I tu pragnę szczególnie podziękować, że zacna Kapituła dostrzegła też nas dwóch profesorów nauk górniczych. To mądry i postępowy Kraków jako jedyne miasto okupowanego kraju na początku XX wieku czynił skuteczne starania i w roku 1919 otworzył Akademię Górniczą, która była realizacją marzeń wielu środowisk technicznych, która stała się po latach zaborów i wyniszczających wojen motorem postępu i podstawą rozwoju wszystkich i innych gałęzi przemysłu.
Szanowny Panie Prezydencie, Drodzy państwo!
Bardzo dziękujemy za to wspaniałe wyróżnienie. Czyni nas ono dozgonnymi dłużnikami tego wspaniałego miasta. Dzisiaj możemy obiecać, że nadal będziemy pracować ku pożytkowi nas wszystkich i na chwałę naszego ukochanego Krakowa, mając jednak świadomość, że jak pisała krakowska Noblistka Wisława Szymborska:
Żaden dzień się nie powtórzy,
Nie ma dwóch podobnych nocy,
Dwóch tych samych pocałunków,
Dwóch jednakich spojrzeń w oczy.
Tak drodzy Przyjaciele, to co się wydarzyło jest już historią, a to co przed nami wielką niewiadomą.
Jeszcze raz dziękując wnioskodawcom, kapitule odznaki i panu Prezydentowi – życzymy wszystkim, aby Kraków – nawet nie będąc stolicą kraju – był stale na czele polskich miast kształtujących rozwój intelektualny i kulturalny, aby szczęśliwi i zadowoleni Krakowianie z radosnym uśmiechem witali każdy kolejny dzień, aby nasze miasto nadal wzbudzało zachwyt licznie odwiedzających nas gości.
Władzom obecnym serdecznie dziękujemy, a szczególnie Panu Prezydentowi prof. Majchrowskiemu za 5 owocnych kadencji prezydenckich. Przyszłym władzom życzymy, aby korzystając z doskonałego dorobku i doświadczenia swoich poprzedników – nadal kształtowały szczęśliwy los tego miasta i wzbogacały jego piękno o którym głosi ta sentymentalna piosenka:
Któż wypowie Twoje piękno Krakowie prastary?
Krakowianie to wesoły i rozśpiewany naród, a krakowscy górnicy tym bardziej. Dlatego przybyliśmy tu z AGH z profesorem Zbigniewem i naszą kapelą Zespołu Pieśni i Tańca AGH „Krakus”, aby wyśpiewać ten zachwyt Twoim pięknem (słowa piosenki: peta Adam Polewka)
Któż wypowie Twoje piękno Krakowie prastary?
chyba, że na sukiennicach przemówią maszkary!
Chyba że się w hymn przemieni Twa duma strzelista,
Z jaką Wieża Maryjacka płynie w gwiezdną przystań.
Hej, księżycu, ty wagancie, co wędrujesz miasty,
Weź nasz Kraków aż do nieba i opraw go w gwiazdy,
A wy coście drzwi otwarli, dla wędrownych ptaków,
Idźcie do dom i sny śnijcie tak piękne jak Kraków.
Poleć pieśni, poleć ptakiem, na rozstajne drogi,
Rybałtowskim nieś się szlakiem, aż pod niebios progi.
Może kiedyś cię usłyszę na dalekiej niwie,
Duch waganta mi wyszepce: stary Kraków żywie.
Niech żyje królewski Kraków!
Vivat regalis Cracoviensis!„