Pogrzeb Iwony Mazur – rzecznika Regionalnego Koła Stowarzyszenia Wychowanków AGH „SKAŁKA” w Sandomierzu ustalono na dzień 29 czerwca 2024 roku w kościele pod wezwaniem Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Iwaniskach. Kościół katolicki w tym dniu świętuje wspomnienie świętych Piotra i Pawła, toteż przez świątecznych charakter tej soboty pożegnanie Iwony zamieniło się w wielką manifestację współczucia rodzinie i podziękowania zmarłej za jej piękne choć niestety zbyt szybko zakończone życie.
Iwona Mazur ukończyła studia na Wydziale Górniczym AGH. Po studiach podjęła pracę w zawodzie uzupełniając swoje kwalifikacje studiami MBA na Politechnice Krakowskiej. W chwili śmierci była pracownikiem firmy MAXAM na stanowisku Dyrektora ds. Sprzedaży.
Na apel kierownictwa grupy PBI, z którą Iwona Mazur bardzo ściśle współpracowała wszyscy górnicy z grupy PBI oraz przedstawiciele AGH przybyli w galowych mundurach górniczych. Stowarzyszenie Wychowanków AGH dostarczyło historyczne lampki górnicze tzw. „karbidki”, które są wykorzystywane do wszystkich celebracji górniczych w tym pogrzebów górniczych. Iwona znała wcześniej swoją okrutną diagnozę i była świadoma swego odejścia, dlatego wyraziła życzenie, aby ją pożegnać tak, jak żegna się górników na Śląsku.
Na pół godziny przed zaplanowaną mszą św. pogrzebową celebrans w uroczystej procesji wprowadził do kościoła urnę z prochami zmarłej. Urna w kształcie wielkiego serca otoczona różanym wieńcem przeniesiona została do kościoła.
Przed wejściem do świątyni ustawił się szpaler górników ubranych w stroje galowe z zapalonymi lampkami w dłoniach. Taki sam szpaler towarzyszył zmarłej przez całe nabożeństwo pogrzebowe, na które składały się: różaniec za zmarłą oraz uroczysta msza święta pogrzebowa.
Oprócz nastrojowych organów oprawę muzyczną uroczystości stanowiły: solo skrzypcowe oraz solistka.
Po uroczystej mszy świętej i liturgicznym pożegnaniu zmarłej urna opuściła świątynię żegnana przez bardzo długi szpaler braci górniczej.
![](https://swagh.agh.edu.pl/wp-content/uploads/2024/07/image-2.png)
Na pobliskim cmentarzu parafialnym po uroczystej ceremonii pogrzebowej Iwonę Mazur pożegnał prezes Stowarzyszenia Wychowanków AGH prof. Piotr Czaja. W przemówieniu pożegnalnym dominowały akcenty pamięci o edukacyjnych i zawodowych dokonaniach zmarłej o jej przykładnej rodzinie oraz jej wspaniałych i szlachetnych czynach na rzecz Stowarzyszenia Wychowanków AGH, a także na rzecz grupy PBI oraz całego środowiska w którym pracowała. Wymowny był ten fragment pożegnania:
(….) Zmarła Iwonka będąc w firmie MAXAM dyrektorem do spraw sprzedaży – sprzedawała firmom – w tym całej grupie PBI- materiały wybuchowe, zdolne skruszyć najtwardszą skałę. Ale Iwona swym złotym sercem i pogodnym usposobieniem w relacjach międzyludzkich sama kruszyła lody ludzkiej nieufności i wrogości sprawiając, że w jej otoczeniu zawsze panowała radość i uśmiech.
(…..) Taką Cię zapamiętamy Iwonko,
(…..) Dziękujemy Ci za wszystko,
Żegnaj i odpoczywaj w pokoju.
W upalnym słońcu – zastygły na moment sylwetki górniczej asysty.
W strumieniach łez i cichym szlochaniu urnę ucałowali członkowie najbliższej rodziny, odprowadzając ją do miejsca wiecznego spoczynku. Cały cmentarz pogrążył się w przejmujących dźwiękach skrzypcowej „Ciszy” Niniego Rosso, a żałobnicy stali w zadumie przez kilka minut. Mogiłę Iwonki przykryły liczne wieńce i naręcza kwiatów.
Poproszono, aby nie składać kondolencji, więc uczestnicy pozdrawiając się wzajemnie opuścili to miejsce ze świadomością ludzkiego przemijania.
„kto się urodził – umrzeć musi”
Taka jest odwieczna prawda o nas!
Relację sporządził:
Piotr Czaja
Prezes SW AGH